دانلود | پخش |
ایجاد شده با همکاری سایت لرد موبایل |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | |
حاء ميم | حم | |
فرو فرستادن اين كتاب از جانب خداى ارجمند سنجيدهكار است | تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ | |
به راستى در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانههايى است | إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ | |
و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع] جنبنده[ها] پراكنده مىگرداند براى مردمى كه يقين دارند نشانههايى است | وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ | |
و
[نيز در] پياپى آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و
به [وسيله] آن زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است و [همچنين در] گردش
بادها [به هر سو] براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى است | وَاخْتِلَافِ
اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن
رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ
آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ | |
اين[ها]ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مىخوانيم پس بعد از خدا و نشانههاى او به كدام سخن خواهند گرويد | تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ | |
واى بر هر دروغزن گناهپيشه | وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ | |
[كه]
آيات خدا را كه بر او خوانده مىشود مىشنود و باز به حال تكبر چنانكه
گويى آن را نشنيده استسماجت مىورزد پس او را از عذابى پردرد خبر ده | يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ | |
و چون از نشانههاى ما چيزى بداند آن را به ريشخند مىگيرد آنان عذابى خفتآور خواهند داشت | وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ | |
پيشاپيش
آنها دوزخ است و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را كه غير از خدا
اختيار كردهاند به كارشان مىآيد و عذابى بزرگ خواهند داشت | مِن
وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا يُغْنِي عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا
مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ | |
اين رهنمودى است و كسانى كه آيات پروردگارشان را انكار كردند بر ايشان عذابى دردناك از پليدى است | هَذَا هُدًى وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ | |
خدا
همان كسى است كه دريا را به سود شما رام گردانيد تا كشتيها در آن به
فرمانش روان شوند و تا از فزون بخشى او [روزى خويش را] طلب نماييد و باشد
كه سپاس داريد | اللَّهُ
الَّذِي سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ
وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ | |
و
آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است به سود شما رام كرد همه از اوست
قطعا در اين [امر] براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى است | وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لَّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ | |
به
كسانى كه ايمان آوردهاند بگو تا از كسانى كه به روزهاى [پيروزى] خدا اميد
ندارند درگذرند تا [خدا هر] گروهى را به [سبب] آنچه مرتكب مىشدهاند به
مجازات رساند | قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِما كَانُوا يَكْسِبُونَ | |
هر كه كارى شايسته كند به سود خود اوست و هر كه بدى كند به زيانش باشد سپس به سوى پروردگارتان برگردانيده مىشويد | مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَيْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ | |
و
به يقين فرزندان اسرائيل را كتاب [تورات] و حكم و پيامبرى داديم و از
چيزهاى پاكيزه روزيشان كرديم و آنان را بر مردم روزگار برترى داديم | وَلَقَدْ
آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ
وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ | |
و
دلايل روشنى در امر [دين] به آنان عطا كرديم و جز بعد از آنكه علم برايشان
[حاصل] آمد [آن هم] از روى رشك و رقابت ميان خودشان دستخوش اختلاف نشدند
قطعا پروردگارت روز قيامت ميانشان در باره آنچه در آن اختلاف مىكردند
داورى خواهد كرد | وَآتَيْنَاهُم
بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا
جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ
يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ | |
سپس تو را در طريقه آيينى [كه ناشى] از امر [خداست] نهاديم پس آن را پيروى كن و هوسهاى كسانى را كه نمىدانند پيروى مكن | ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ | |
آنان
هرگز در برابر خدا از تو حمايت نمىكنند [و به هيچ وجه به كار تو نمىآيند
] و ستمگران بعضىشان دوستان بعضى [ديگر]ند و خدا يار پرهيزگاران است | إِنَّهُمْ
لَن يُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَيئًا وإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ
أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ | |
اين [كتاب] براى مردم بينشبخش و براى قومى كه يقين دارند رهنمود و رحمتى است | هَذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمِ يُوقِنُونَ | |
آيا
كسانى كه مرتكب كارهاى بد شدهاند پنداشتهاند كه آنان را مانند كسانى
قرار مىدهيم كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند [به طورى كه] زندگى
آنها و مرگشان يكسان باشد چه بد داورى مىكنند | أًمْ
حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أّن نَّجْعَلَهُمْ
كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاء مَّحْيَاهُم
وَمَمَاتُهُمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ | |
و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است و تا هر كسى به [موجب] آنچه به دست آورده پاداش يابد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت | وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ | |
پس
آيا ديدى كسى را كه هوس خويش را معبود خود قرار داده و خدا او را دانسته
گمراه گردانيده و بر گوش او و دلش مهر زده و بر ديدهاش پرده نهاده است آيا
پس از خدا چه كسى او را هدايتخواهد كرد آيا پند نمىگيريد | أَفَرَأَيْتَ
مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ
وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً
فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ | |
و
گفتند غير از زندگانى دنياى ما [چيز ديگرى] نيست مىميريم و زنده مىشويم و
ما را جز طبيعت هلاك نمىكند و[لى] به اين [مطلب] هيچ دانشى ندارند [و] جز
[طريق] گمان نمىسپرند | وَقَالُوا
مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا
يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَمَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ
إِلَّا يَظُنُّونَ | |
و چون آيات روشن ما بر آنان خوانده شود دليلشان همواره جز اين نيست كه مى گويند اگر راست مىگوييد پدران ما را [حاضر] آوريد | وَإِذَا
تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا
أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ | |
بگو
خدا[ست كه] شما را زندگى مىبخشد سپس مىميراند آنگاه شما را به سوى روز
رستاخيز كه ترديدى در آن نيست گرد مىآورد ولى بيشتر مردم [اين را]
نمىدانند | قُلِ
اللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَى يَوْمِ
الْقِيَامَةِ لَا رَيبَ فِيهِ وَلَكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
| |
و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست و روزى كه رستاخيز بر پا شود آن روز است كه باطلانديشان زيان خواهند ديد | وَلَلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرضِ وَيَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ | |
و
هر امتى را به زانو در آمده مىبينى هر امتى به سوى كارنامه خود فراخوانده
مىشود [و بديشان مىگويند] آنچه را مىكرديد امروز پاداش مىيابيد | وَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ | |
اين است كتاب ما كه عليه شما به حق سخن مىگويد ما از آنچه مىكرديد نسخه بر مىداشتيم | هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ | |
و
اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند پس پروردگارشان آنان
را در جوار رحمتخويش داخل مىگرداند اين همان كاميابى آشكار است | فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ | |
و اما كسانى كه كافر شدند [بدانها مىگويند] پس مگر آيات من بر شما خوانده نمىشد و[لى] تكبر نموديد و مردمى بدكار بوديد | وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ | |
و چون گفته شد وعده خدا راست است و شكى در رستاخيز نيست گفتيد ما نمىدانيم رستاخيز چيست جز گمان نمىورزيم و ما يقين نداريم | وَإِذَا
قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم
مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ
بِمُسْتَيْقِنِينَ | |
و [حقيقت] بديهايى كه كردهاند بر آنان پديدار مىشود و آنچه را كه بدان ريشخند مىكردند آنان را فرو مىگيرد | وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون | |
و
گفته شود همانگونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد امروز شما را
فراموش خواهيم كرد و جايگاهتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود | وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمْ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ | |
اين
بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد و زندگى دنيا فريبتان
داد پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده مىشوند و نه عذرشان پذيرفته
مىگردد | ذَلِكُم
بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ
الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ
يُسْتَعْتَبُونَ | |
پس سپاس از آن خداست پروردگار آسمانها و پروردگار زمين پروردگار جهانيان | فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ | |
و در آسمانها و زمين بزرگى از آن اوست و اوستشكستناپذير سنجيدهكار | وَلَهُ الْكِبْرِيَاء فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ |