دانلود | پخش |
ایجاد شده با همکاری سایت لرد موبایل |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | |
حاء ميم | حم | |
سوگند به كتاب روشنگر | وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ | |
[كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم | إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ | |
در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مىيابد | فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ | |
[اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مىگيرد] ما فرستنده [پيامبران] بوديم | أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ | |
[و اين] رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست | رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ | |
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين داريد | رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ | |
خدايى جز او نيست او زندگى مىبخشد و مىميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست | لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ | |
ولى نه آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند | بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ | |
پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمىآورد | فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ | |
كه مردم را فرو مىگيرد اين است عذاب پر درد | يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ | |
[مىگويند] پروردگارا اين عذاب را از ما دفع كن كه ما ايمان داريم | رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ | |
آنان را كجا [جاى] پند[گرفتن] باشد و حال آنكه به يقين براى آنان پيامبرى روشنگر آمده است | أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ | |
پس از او روى برتافتند و گفتند تعليميافتهاى ديوانه است | ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ | |
ما اين عذاب را اندكى از شما برمىداريم [ولى شما] در حقيقت باز از سر مىگيريد | إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ | |
روزى كه دست به حمله مىزنيم همان حمله بزرگ [آنگاه] ما انتقامكشندهايم | يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ | |
و به يقين پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد | وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ | |
كه [به آنان گفت] بندگان خدا را به من بسپاريد زيرا كه من شما را فرستادهاى امينم | أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ | |
و بر خدا برترى مجوييد كه من براى شما حجتى آشكار آوردهام | وَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ | |
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مىبرم از اينكه مرا سنگباران كنيد | وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ | |
و اگر به من ايمان نمىآوريد پس از من كناره گيريد | وَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ | |
پس پروردگار خود را خواند كه اينها مردمى گناهكارند | فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ | |
[فرمود] بندگانم را شبانه ببر زيرا شما مورد تعقيب واقع خواهيد شد | فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ | |
و دريا را هنگامى كه آرام است پشتسر بگذار كه آنان سپاهى غرقشدنىاند | وَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ | |
[وه] چه باغها و چشمهسارانى [كه آنها بعد از خود] بر جاى نهادند | كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ | |
و كشتزارها و جايگاههاى نيكو | وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ | |
و نعمتى كه از آن برخوردار بودند | وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ | |
[آرى] اين چنين [بود] و آنها را به مردمى ديگر ميراث داديم | كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ | |
و آسمان و زمين بر آنان زارى نكردند و مهلت نيافتند | فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ | |
و به راستى فرزندان اسرائيل را از عذاب خفتآور رهانيديم | وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ | |
از [دست] فرعون كه متكبرى از افراطكاران بود | مِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ | |
و قطعا آنان را دانسته بر مردم جهان ترجيح داديم | وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ | |
و از نشانهها [ى الهى] آنچه را كه در آن آزمايشى آشكار بود بديشان داديم | وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاء مُّبِينٌ | |
هر آينه اين [كافران] مىگويند | إِنَّ هَؤُلَاء لَيَقُولُونَ | |
جز مرگ نخستين ديگر [واقعهاى] نيست و ما زندهشدنى نيستيم | إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ | |
اگر راست مىگوييد پس پدران ما را [باز] آوريد | فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ | |
آيا ايشان بهترند يا قوم تبع و كسانى كه پيش از آنها بودند آنها را هلاك كرديم زيرا كه گنهكار بودند | أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ | |
و آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريدهايم | وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ | |
آنها را جز به حق نيافريدهايم ليكن بيشترشان نمىدانند | مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ | |
در حقيقت روز جدا سازى موعد همه آنهاست | إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ | |
همان روزى كه هيچ دوستى از هيچ دوستى نمىتواند حمايتى كند و آنان يارى نمىشوند | يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ | |
مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است زيرا كه اوست همان ارجمند مهربان | إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ | |
آرى درخت زقوم | إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ | |
خوراك گناه پيشه است | طَعَامُ الْأَثِيمِ | |
چون مس گداخته در شكمها مىگدازد | كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ | |
همانند جوشش آب جوشان | كَغَلْيِ الْحَمِيمِ | |
او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد | خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ | |
آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد | ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ | |
بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى | ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ | |
اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد مىكرديد | إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ | |
به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند] | إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ | |
در بوستانها و كنار چشمهسارها | فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ | |
پرنيان نازك و ديباى ستبر مىپوشند [و] برابر هم نشستهاند | يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ | |
[آرى] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشتچشم همسر مىگردانيم | كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ | |
در آنجا هر ميوهاى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مىطلبند | يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ | |
در آنجا جز مرگ نخستين مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مىدارد | لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ | |
[اين] بخششى است از جانب پروردگار تو اين است همان كاميابى بزرگ | فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ | |
در حقيقت [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانيديم اميد كه پند پذيرند | فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ | |
پس مراقب باش زيرا كه آنان هم مراقبند | فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ |